Erma-þröngr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "erma-þröngr" (lub erma-þrǫngr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

erma-þröngr (erma-þrǫngr)

adj. with tight sleeves.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego erma-þröngr może być bardziej dokładnie napisane jako erma-þrǫngr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚱᛘᛅ-ᚦᚱᚢᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich