Eykr
Słownik staronordyjski - eykr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "eykr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo eykr może oznaczać:eykr
- eykr
- m., pl. eykir, gen. eykia, [Swed. ök; Dan. ög; akin to ok, a yoke]:—a beast of draught; úlfalda ok eyki, Stj. 393; hross eðr eyk, Grág. i. 434; þat er einn e. má draga, ii. 362; þeir hvildu sik þar ok eyki sína, Eg. 586 (travelling in a sledge); eykja fóðr, fodder for eykr, n. G. l. i. 38: eykr includes oxen, horses, etc.,—eykjum, hestum ok uxum, cattle, whether horses or oxen, Fms. v. 249; eyk, uxa eðr hross, Jb. 52; uxa ok asna, þá sömu eyki …, Mar.; hefi ek öngva frétt af at nokkurr þeirra hafi leitt eyki Þórs (of Thor in his wain with the he-goats), Fb. i. 321: metaph., Bs. i. 294.
- eykr
- II. the passage Bs. i. 674—þar er þeir höfðu eykinn búit—ought to be read ‘eikjuna,’ vide eikja. eykja-gerfi, n. the harness of an eykr, Ýt. 10; jötuns-e., the giants’ e., i. e. a wild ox, poët., 14: in poetry ships are called the eykir of the sea-kings and the sea.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- etc.
- et cetera.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- s. v.
- sub voce.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
- i. e.
- id est.
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)