Fá-bygðr
Słownik staronordyjski - fá-bygðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fá-bygðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fá-bygðr
- part. few, i. e. thinly, peopled, Glúm. 359.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅ-ᛒᚢᚴᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- i. e.
- id est.
- m.
- masculine.
- part.
- participle.
Prac i autorów cytowanych:
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)