Fá-heyrðr
Słownik staronordyjski - fá-heyrðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fá-heyrðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fá-heyrðr
- part. unheard, Finnb. 248, Sks. 74, Fms. v. 224, 264, xi. 247.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅ-ᚼᛁᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- part.
- participle.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)