Fáinn
Słownik staronordyjski - fáinn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fáinn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fáinn
- and fánn, [faaen = pale, Ivar Aasen], pale, white; fánn hrosti, the pale brewing, of the good ale of the giant Egir, Stor. 18; fán (MS. fanz) fleski, light-coloured hams, bacon, Rm. 29.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
- Rm.
- Rígsmál. (A. II.)
- Stor.
- Sona-torrek. (A. III.)