Fáinn

Słownik staronordyjski - fáinn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "fáinn"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

fáinn
and fánn, [faaen = pale, Ivar Aasen], pale, white; fánn hrosti, the pale brewing, of the good ale of the giant Egir, Stor. 18; fán (MS. fanz) fleski, light-coloured hams, bacon, Rm. 29.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

m.
masculine.
S.
Saga.

Prac i autorów cytowanych:

Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
Rm.
Rígsmál. (A. II.)
Stor.
Sona-torrek. (A. III.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back