Fang-brögð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "fang-brögð" (lub fang-brǫgð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

fang-brögð (fang-brǫgð)

n. pl. wrestling, Fs. 131.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego fang-brögð może być bardziej dokładnie napisane jako fang-brǫgð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᚾᚴ-ᛒᚱᚢᚴᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich