Fang-staðr
Słownik staronordyjski - fang-staðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fang-staðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fang-staðr
- m. something to grasp or lay hold of, in the phrases, fá f. á e-m, to catch hold of one, Vápn. 14, Th. 14; ljá fangstaðar á sér, to let oneself be caught, Fms. iv. 282.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᚾᚴ-ᛋᛏᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)
- Vápn.
- Vápnfirðinga Saga. (D. II.)