Fanir
Słownik staronordyjski - fanir
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fanir"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fanir
- f. pl. [Swed. fan, Engl. fan; cp. Germ. fahne, Goth. fana], a fan, in tálkn-fanir, the gill-flaps of a whale.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᚾᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- Swed.
- Swedish.