Farar-dvöl

Znaczenie staronordyjskiego słowa "farar-dvöl" (lub farar-dvǫl)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

farar-dvöl (farar-dvǫl)

f. delay, Grág. i. 441, 436.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego farar-dvöl może być bardziej dokładnie napisane jako farar-dvǫl.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᚱᛅᚱ-ᛏᚢᚢᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich