Farar-gögn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "farar-gögn" (lub farar-gǫgn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

farar-gögn (farar-gǫgn)

n. pl. necessaries for a journey, Nj. 259, v. l.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego farar-gögn może być bardziej dokładnie napisane jako farar-gǫgn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᚱᛅᚱ-ᚴᚢᚴᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich