Farar-skjótr
Słownik staronordyjski - farar-skjótr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "farar-skjótr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- farar-skjótr
- m. (-skjóti, a, m.), a means of travelling, esp. a horse (or ass), Stj. 610, Fas. i. 126, Fms. iv. 38; hest, hinn bezta fararskjóta, Sturl. ii. 145 C.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᚱᛅᚱ-ᛋᚴᛁᚢᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- esp.
- especially.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)