Fari
Słownik staronordyjski - fari
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fari"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fari
- m. a sea-farer, in compds, Dyflinnar-fari, a Dublin trader; Englands-fari, an English seaman, Baut. 387, Rafn 217, Fms. vi. 240; Hlymreks-fari, a Limerick seaman, Landn.; Hallands-fari; Hólmgards-fari, one who trades to Holmgard; Jórsala-fari (a traveller to Jerusalem). Fms., Ann.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᚱᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Ann.
- Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
- Baut.
- Bautil. (K. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)