Feikn-stafir
Słownik staronordyjski - feikn-stafir
Znaczenie staronordyjskiego słowa "feikn-stafir"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- feikn-stafir
- m. pl. [A. S. fácen-stafas], banes, evils, Gm. 12, FaS. i. (in a verse): baleful runes, Sl. 60.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᛁᚴᚾ-ᛋᛏᛅᚠᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Gm.
- Grímnis-mál. (A. I.)
- Sl.
- Sólarljóð. (A. III.)