Fengr
Słownik staronordyjski - fengr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fengr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fengr
- m., gen. jar, pl. ir, (fengi, n., Fms. v.i. 213, xi. 83, Hom. 130), [fá, fanga], a haul, take, of fish, K. Á. 90: gain, booty, Fær. 70, Fms. v. 287, Hkr. ii. 73: a store, supply, Ísl. ii. 138.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)