Fiðla
Słownik staronordyjski - fiðla
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fiðla"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fiðla
- u, f. [A. S. fidele; Germ. fiedel], a fiddle, FmS. vii. 97, xi. 353 (in a verse); fiðlu-sláttr, playing on a fiddle, Hom. 106.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚦᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)