Fingr-gull
Słownik staronordyjski - fingr-gull
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fingr-gull"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fingr-gull
- n. a ‘finger-gold’, a ring, Nj. 16, Boll. 356, Bs. i. 641, Fms. iv. 130, Worsaae 243–246, 381–383, 433 sqq.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚾᚴᚱ-ᚴᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Boll.
- Bolla-þáttr. (D. V.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)