Finnungr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "finnungr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

finnungr

m., botan. juncus squarrosus; sinu-f., töðu-f., nardus stricta, Norse Finna-skæg = Finn’s beard.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚾᚾᚢᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich