Fiskja
Słownik staronordyjski - fiskja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fiskja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fiskja
- t; pret. pl. fisktu, Landn. 271; fiskþi, Grág. Kb. i. 132; fiskja, n. G. l. i. 139, BS. i. 326; pres. fiskir, Grág. i. 470, 471; fiscar, Kb. i. 132, is undoubtedly wrong; fiskt (sup.), 656 C. 2: in mod. usage always að, and so in MSS. of the 15th century; pres. fiskar, Gþl. 427; pret. fiskaði, BS. i. 360; pl. fiskaðu, FaS. ii. 111, B. K. 120:—to fish; fiskja síld, FmS. x. 22; karl fiskti þá ýsu, en áðr hafði hann fiskt löngu, Frissb. 255.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᛋᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- sup.
- supine.
Prac i autorów cytowanych:
- B. K.
- Björgynjar Kálfskinn. (J. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Kb.
- Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)