Fjár-fang
Słownik staronordyjski - fjár-fang
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fjár-fang"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fjár-fang
- n. booty, plunder, Sks. 183, Anecd. 30, Fms. ii. 2.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᛅᚱ-ᚠᛅᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Anecd.
- Anecdoton. (H. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)