Fjörbaugs-sök

Znaczenie staronordyjskiego słowa "fjörbaugs-sök" (lub fjǫrbaugs-sǫk)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

fjörbaugs-sök (fjǫrbaugs-sǫk)

f. a case liable to fjörbaugr, Eg. 723, Nj. 164, Grág. i. 90.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego fjörbaugs-sök może być bardziej dokładnie napisane jako fjǫrbaugs-sǫk.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚢᚱᛒᛅᚢᚴᛋ-ᛋᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich