Fjöru-grjót

Znaczenie staronordyjskiego słowa "fjöru-grjót" (lub fjǫru-grjót)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

fjöru-grjót (fjǫru-grjót)

n. the gravel on the beach, Fms. ii. 93, Fas. ii. 112.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego fjöru-grjót może być bardziej dokładnie napisane jako fjǫru-grjót.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚢᚱᚢ-ᚴᚱᛁᚢᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich