Flökra

Znaczenie staronordyjskiego słowa "flökra" (lub flǫkra)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

flökra (flǫkra)

að, = flökta; fljúga ok f., Barl. 137.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego flökra może być bardziej dokładnie napisane jako flǫkra.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛚᚢᚴᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich