Föru-maðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "föru-maðr" (lub fǫru-maðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

föru-maðr (fǫru-maðr)

m. a vagrant man, a pauper, Gþl. 432. Jb. 183.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego föru-maðr może być bardziej dokładnie napisane jako fǫru-maðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᚱᚢ-ᛘᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich