Föstu-afbrigð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "föstu-afbrigð" (lub fǫstu-afbrigð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

föstu-afbrigð (fǫstu-afbrigð)

f. breaking the fast, K. Á. 192.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego föstu-afbrigð może być bardziej dokładnie napisane jako fǫstu-afbrigð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᛋᛏᚢ-ᛅᚠᛒᚱᛁᚴᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich