Föstu-bindandi

Znaczenie staronordyjskiego słowa "föstu-bindandi" (lub fǫstu-bindandi)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

föstu-bindandi (fǫstu-bindandi)

f. abstinence in fasting, Stj. 147.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego föstu-bindandi może być bardziej dokładnie napisane jako fǫstu-bindandi.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᛋᛏᚢ-ᛒᛁᚾᛏᛅᚾᛏᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich