Föstu-tíð
Słownik staronordyjski - föstu-tíð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "föstu-tíð" (lub fǫstu-tíð)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- föstu-tíð (fǫstu-tíð)
- f. fast-time, Fms. v. 199, K. Þ. K. 134, Am. 37.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego föstu-tíð może być bardziej dokładnie napisane jako fǫstu-tíð.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᛋᛏᚢ-ᛏᛁᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)