Fram-tönn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "fram-tönn" (lub fram-tǫnn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

fram-tönn (fram-tǫnn)

f. a front tooth, Gþl. 167.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego fram-tönn może być bardziej dokładnie napisane jako fram-tǫnn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚱᛅᛘ-ᛏᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich