Friðar-skjöldr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "friðar-skjöldr" (lub friðar-skjǫldr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

friðar-skjöldr (friðar-skjǫldr)

m. = friðskjöldr, Fas. i. 462.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego friðar-skjöldr może być bardziej dokładnie napisane jako friðar-skjǫldr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚱᛁᚦᛅᚱ-ᛋᚴᛁᚢᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich