Frum-kvöðull
Słownik staronordyjski - frum-kvöðull
Znaczenie staronordyjskiego słowa "frum-kvöðull" (lub frum-kvǫðull)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- frum-kvöðull (frum-kvǫðull)
- m. an originator, Edda 18, Ed. Arna-Magn. i. 104.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego frum-kvöðull może być bardziej dokładnie napisane jako frum-kvǫðull.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚱᚢᛘ-ᚴᚢᚢᚦᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Arna-Magn.
- Arna-Magnacanus.
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)