Frýja

Słownik staronordyjski - frýja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "frýja"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

frýja
u, f. a defiance, challenge, question, taunt, Fs. 8, Bs. i. 734, Ld. 236; verja sik frýju, to clear oneself of all question, i. e. do a thing blamelessly, Sturl. iii. 68; ek varða mik kvenna frýju, I cleared myself from the taunts of woman, Eb. (in a verse): frýju-laust, n. adj. blamelessly; berjask f., to fight hard, Glúm. 381; þeir sækja bardagann f., Fms. xi. 136; hann kvað Einar mundu elt hafa f., Sturl. i. 68: frýju-orð, n. taunting words, Fms. vii. 272, xi. 374, Nj. 108.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚱᚢᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Podobne wpisy:

Używane skróty:

adj.
adjective.
f.
feminine.
i. e.
id est.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back