Fugla-söngr
Słownik staronordyjski - fugla-söngr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fugla-söngr" (lub fugla-sǫngr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fugla-söngr (fugla-sǫngr)
- m. the song (screeching) of birds, Fas. ii. 175, Karl. 203.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego fugla-söngr może być bardziej dokładnie napisane jako fugla-sǫngr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᚴᛚᛅ-ᛋᚢᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)