Fúna
Słownik staronordyjski - fúna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fúna"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fúna
- að, to rot, decay, 623. 61, K. Á. 28, Fms. xi. 12, 280, Edda (pref.): in a pun, Nj. 263.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- pref.
- preface.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)