Furða
Słownik staronordyjski - furða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "furða"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- furða
- að, to forebode, with dat.; íllu mun f., ef …, it will bode ill if …, Fms. ii. 194: mod. impers., e-n furðar á e-u, one wonders at a thing, Safn i. 55; furðar mig á fréttum þeim, a ditty.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᚱᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- f.
- feminine.
- impers.
- impersonal.
- mod.
- modern.
- pers.
- person.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Safn
- Safn til Sögu Islands.