Furu-stöng

Znaczenie staronordyjskiego słowa "furu-stöng" (lub furu-stǫng)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

furu-stöng (furu-stǫng)

f. a fir staff, Str. 10.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego furu-stöng może być bardziej dokładnie napisane jako furu-stǫng.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᚱᚢ-ᛋᛏᚢᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich