Fyl
Słownik staronordyjski - fyl
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fyl"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fyl
- n. a foal or filly (cp. fylja), Grág. ii. 89, 326, Edda 27: in a pun, Fms. x. 220, Gísl.; fyljum, dat. pl. the foal of an ass, Stj. 183.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)