Gægjask
Słownik staronordyjski - gægjask
Znaczenie staronordyjskiego słowa "gægjask"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- gægjask
- ð, dep. [gügsle, De Professor; Germ. gucken], to be all agog, to bend eagerly forward and peep, Eb. 272, Bárð. 171, Grett. 114, 148; g. yfir herðar e-m, Konr.: ok þá hann gægðisk þar inn, John xx. 5.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᚴᛁᛅᛋᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dep.
- deponent.
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Konr.
- Konráðs Saga. (G. III.)