Ginning
Słownik staronordyjski - ginning
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ginning"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ginning
- f. imposture, fraud, Fms. vi. 205, Ld. 322, Stj. 267: ginningar-fífl, m. a fool, one who runs a fool’s errand, Nj. 160; Gylfa-ginning, the Fooling of Gylfi, a part of the Edda, vide Edda Ub. the beginning.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚾᚾᛁᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Ub.
- Uppsala-bók. (C. I.)