Gísla
Słownik staronordyjski - gísla
Znaczenie staronordyjskiego słowa "gísla"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- gísla
- að, to give as hostage, Edda 15, Fms. ix. 447, n. G. L. i. 103; menn höfðu gíslat Knúti konungi sonu sína, Hkr. ii. 385; hann hafði verit gíslaðr (taken as hostage) af Skota-konungi, Orkn. 418 old Ed.; gilstir = gíslaðir, n. G. L. i. 103; gísla sér land, to take possession of the land as a hostage, Fagrsk. 158.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᛋᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)