Gjósa
Słownik staronordyjski - gjósa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "gjósa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- gjósa
- pret. gauss, mod. gaus, pl. gusu; pres. gýss, mod. gýs; pret. subj. gysi; part. gosinn: [a Scandin. word not found in Saxon nor Germ., cp. Engl. gush]:—to gush, break out, of a furnace, volcano, or the like; þar gauss upp stundum eldr, Nj. 204; hann sá eld mikinn g. upp, Grett. 96; gauss ór honum spýja (a vomit) mikil, Eg. 216; froða gaus ór kjapti þeim, Fas. i. 425; svá sem þar gjósi upp svartr reykr, Sks. 203; gaus upp grátr, Róm. 234.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚢᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- Scandin.
- Scandinavia, Scandinavian.
- subj.
- subjunctive.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)