Gljúfr
Słownik staronordyjski - gljúfr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "gljúfr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- gljúfr
- n. almost only in pl. [A. S. glôf = cliff], an abrupt descent or chasm, esp. in the bed of a river, ár-gljúfr; hvar hin litla áin féll ór gljúfrum, Eg. 134; eru gljúfr mikil upp með ánni, Fær. 62, Landn. 251, Glúm. 362, Al. 92, FmS. viii. 51, Gullþ. 8; en tveim-megin gengu at g. há ok hin brattastu björg, Stj. 452. 1. Sam. xiv. 4: sing., Grett. 142 (in a verse): so the mod. phrases,—glæfra-ferð, f. a neck-breaking, dangerous exploit (as among precipices); glæfra-göng, n. pl. straits, Broddi er kominn í g., a ditty of Pal Vídalín; glæfra-ligr, adj. dangerous, horrible,—are all derived from gljúfr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᛁᚢᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
- sing.
- singular.
- v.
- vide.
- þ.
- þáttr.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Gullþ.
- Gull-Þóris Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)