Glóa
Słownik staronordyjski - glóa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "glóa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- glóa
- að, [A. S. glowan; Engl. glow; Germ. glühen; etc.], to shine, glitter (of metals or bright things); er vápnin glóðu, Fagrsk. 138, BS. i. 348, Rb. 358; hón glóaði af gulli, Stj. 206, FaS. i. 333; hann glóar sem eldr, Hb. 544. 39: red-hot, járn-sía glóandi, a red-hot iron, Edda 61, FmS. viii. 8; glóandi hiti = Germ. glühend, Greg. 36: scalding hot, of broth or the like.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᚢᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- etc.
- et cetera.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)