Góð-görning

Znaczenie staronordyjskiego słowa "góð-görning" (lub góð-gǫrning)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

góð-görning (góð-gǫrning)

f. = góðgörningr, Hom. 128.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego góð-görning może być bardziej dokładnie napisane jako góð-gǫrning.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚦ-ᚴᚢᚱᚾᛁᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich