Göfug-mennr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "göfug-mennr" (lub gǫfug-mennr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

göfug-mennr (gǫfug-mennr)

adj. with many worshipful men, Mirm.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego göfug-mennr może być bardziej dokładnie napisane jako gǫfug-mennr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚠᚢᚴ-ᛘᛁᚾᚾᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich