Göngull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "göngull" (lub gǫngull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

göngull (gǫngull)

adj. strolling; mér verðr göngult, Lv. 33; nær-göngull, near-going, exacting; hús-göngull, strolling from house to house.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego göngull może być bardziej dokładnie napisane jako gǫngull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚾᚴᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich