Göngumanna-erfð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "göngumanna-erfð" (lub gǫngumanna-erfð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

göngumanna-erfð (gǫngumanna-erfð)

n. taking the inheritance of a vagrant, Grág. i. 190.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego göngumanna-erfð może być bardziej dokładnie napisane jako gǫngumanna-erfð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚾᚴᚢᛘᛅᚾᚾᛅ-ᛁᚱᚠᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich