Gönur

Znaczenie staronordyjskiego słowa "gönur" (lub gǫnur)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

gönur (gǫnur)

f. pl. [gana], wild wanderings, eccentricities; in the phrase, hlaupa út í gönur, to rove wildly about.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego gönur może być bardziej dokładnie napisane jako gǫnur.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚾᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich