Gor
Słownik staronordyjski - gor
Znaczenie staronordyjskiego słowa "gor"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo gor może oznaczać:gor
- gor
- n. [A. S. gor; Engl. gore; Swed. går], whence Gor-mánuðr, m. Gore-month, the first winter month, about the middle of October to the middle of November, so called from the slaughtering of beasts for winter Store, Edda 103; vetr ok g. kemr laugardag, Rb.
- gor
- II. the cud in animals, but also used of chyme in men, e. g. spúa græmi gorinu, to vomit the green g., of one far gone in sea-sicknesS.
- gor
- COMPDS: gorblautr, gorgeir, gorkúla, gorvargr, gorvömb.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- e. g.
- exempli gratia.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)