Görn
Słownik staronordyjski - görn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "görn" (lub gǫrn)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- görn (gǫrn)
- f., old pl. garnar, Grág. ii. 361, 371, usually and mod. garnir, [akin to garn, yarn], the guts, Landn. 217, Grág. ii. 361, Jb. 320, Ls. 50.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego görn może być bardziej dokładnie napisane jako gǫrn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ls.
- Loka-senna. (A. I.)