Görninga-vættr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "görninga-vættr" (lub gǫrninga-vættr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

görninga-vættr (gǫrninga-vættr)

f. a witch, Grett. 151 B, Fs. 166.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego görninga-vættr może być bardziej dokładnie napisane jako gǫrninga-vættr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱᚾᛁᚾᚴᛅ-ᚢᛅᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich