Görr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "görr" (lub gǫrr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

görr (gǫrr)

vide gær.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego görr może być bardziej dokładnie napisane jako gǫrr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich